Εκεί όπου οι άνθρωποι γίνονται Θεοί..

       Ξεκινάμε αυτήν την νέα ενότητα στο blog μας με στόχο να μπορέσει ο καθένας να ''επισκεφτεί '' μέσα από εδώ μέρη που σίγουρα αξίζει να δει..μέρη που ήξερε ότι υπάρχουν αλλά ίσως και να μην είχε φανταστεί ποτέ! Στην πρώτη περίπτωση μπορεί μέσω αυτών των αναρτήσεων να μάθει κάποια πράγματα περισσότερα για μέρη που ξέρει.. ίσως έχει επισκεφτεί  ή θέλει να επισκεφτεί στο μέλλον. Στην δεύτερη περίπτωση να μάθει για μέρη ή αξιοθέατα που δεν γνωρίζει και ίσως κάποτε αποφασίσει να θαυμάσει και από κοντά. Σε κάθε περίπτωση θα προσπαθήσουμε μέσα από αυτές τις σελίδες να κάνουμε ένα πολύ όμορφο και πάνω απ' όλα δωρεάν (!) ταξίδι στον κόσμο!

    

  Υπάρχουν περιοχές στον πλανήτη που παραδοσιακά καταφέρνουν να μαγνητίζουν την προσοχή των κάθε λογής ερευνητών ή αναζητητών, αλλά και των απλών ανθρώπων. Μια τέτοια περιοχή είναι το Μεξικό. Οι σπουδαίοι πολιτισμοί που άνθισαν εκεί, και τα μεγάλα μυστικά που άφησαν θαμμένα κάτω από τόνους χώμα, κρυμμένα σε τροπικά δάση, έχουν τραβήξει το ενδιαφέρον εδώ και αιώνες. 

  Ένα τέτοιο αρχαιολογικό αίνιγμα είναι και το Τεοτιουακάν (Teotihuacan). Αποτελεί την  σημαντικότερη και μεγαλύτερη προκολομβιανή πόλη ολόκληρης της Λατινικής Αμερικής. Βρίσκεται 40 περίπου χιλιόμετρα βορειοανατολικά της σύγχρονης πόλης του Μεξικού. Η πόλη είχε κτιστεί με σκοπό να αναπαριστά τη θεϊκή δημιουργία, με τη Λεοφώρο των Νεκρών και τις μεγάλες Πυραμίδες του Ήλιου και της Σελήνης να δεσπόζουν ανάμεσα στα υπόλοιπα ιερά και ναούς.

    Η πρώτη ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή ανάγεται στο 600 π. Χ. περίπου και μέχρι το 200 π. Χ. υπήρχαν στην τοποθεσία της μελλοντικής πόλης του Τεοτιουακάν διάσπαρτα μικρά χωριά, ενώ υπολογίζεται ότι ο συνολικός πληθυσμός της κοιλάδας Τεοτιουακάν ανερχόταν περίπου σε 6.000 κατοίκους. Κατά την περίοδο από το 100 π. Χ. έως το 750 μ. Χ., το Τεοτιουακάν είχε εξελιχθεί σε ένα τεράστιο αστικό και διοικητικό κέντρο με πολιτιστικές επιρροές σε όλη την ευρύτερη μεσοαμερικανική περιοχή. Τότε αριθμούσε 200.000 κατοίκους και 2.000 κτίρια, σε μια έκταση 30 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν μία από τις 5 μεγαλύτερες μητροπόλεις του αρχαίου κόσμου. Η πόλη καταστράφηκε από τους Τολτέκους, που εισέβαλαν στην περιοχή, το 750 μ. Χ..

    Το όνομα "Τεοτιουακάν" δόθηκε στην πόλη από τους Αζτέκους και σημαίνει "Η πόλη των θεών" ή "Η πόλη όπου οι άνθρωποι γίνονται θεοί". Όπως υποδηλώνει και η σημασία της λέξης, το Τεοτιουακάν ήταν κράτος θεοκρατικό, όπου το θρησκευτικό ιερατείο ασκούσε υπέρτατη εξουσία. Είναι διαπιστωμένο ότι από τον 3ο μ. Χ. αιώνα τελούνταν ανθρωποθυσίες, οι οποίες συνδέονταν με την ταύτιση ηγεμόνα, ιερέα και πολεμιστή, καθώς και με τη λατρεία του πολέμου, μέσω της οποίας η πόλη αντλούσε τη στρατιωτική της δύναμη.

     Η πόλη του Τεοτιουακάν χαρακτηριζόταν από μεγάλα και επιβλητικά κτίσματα, που περιλάμβαναν, εκτός από τα συγκροτήματα των κατοικιών, ναούς, μεγάλες πλατείες, γήπεδα και ανάκτορα των ηγεμόνων, ευγενών και ιερέων. Ο αστικός - τελετουργικός χώρος της πόλης θεωρείται ένα από τα εντυπωσιακότερα επιτεύγματα του προκολομβιανού Νέου Κόσμου.

    Το μέγεθος και η ποιότητα των μνημείων, η πρωτοτυπία της οικιστικής αρχιτεκτονικής και η θαυμαστή εικονογραφία στις χρωματιστές τοιχογραφίες των κτηρίων ή στα αγγεία με τα ζωγραφικά μοτίβα από πεταλούδες, αετούς, κογιότ με φτερά και ιαγουάρους, υποδηλώνουν πέραν πάσης αμφιβολίας έναν υψηλού επιπέδου πολιτισμό, οι πολιτιστικές επιδράσεις του οποίου εξαπλώθηκαν και μεταφυτεύθηκαν σ' όλους τους μεσοαμερικανικούς πληθυσμούς.

Τα κύρια μνημεία της πόλης του Τεοτιουακάν συνδέονται μεταξύ τους με ένα κεντρικό δρόμο πλάτους 45 μέτρων και μήκους 2 χιλιομέτρων, που ονομάζεται "Λεωφόρος των Νεκρών" (Avenida de los Muertos), γιατί πιστεύεται ότι ήταν στρωμένος με τάφους. Ανατολικά βρίσκεται η επιβλητική "Πυραμίδα του Ήλιου" (Piramide del Sol), η τρίτη μεγαλύτερη πυραμίδα στον κόσμο. Έχει όγκο 1.000.000 κυβικά μέτρα. Πρόκειται για μια βαθμιδωτή πυραμίδα, με διαστάσεις βάσης 219,4 Χ 231,6 μέτρα και ύψος 65 μέτρα. Στην κορυφή της πυραμίδας υπήρχε ένα τεράστιο βάθρο, όπου τελούνταν οι ανθρωποθυσίες.

Στο βόρειο άκρο της πόλης, η Λεωφόρος των Νεκρών καταλήγει στην "Πυραμίδα της Σελήνης" (Piramide de la Luna), που περιβάλλεται πλευρικά από εξέδρες - ράμπες και χαμηλότερες πυραμίδες. Στο νότιο τμήμα βρίσκεται ο "Ναός του Κετζαλκόατλ" (Quetzalcoatl), αφιερωμένος στο θεό με τη μορφή φτερωτού φιδιού, που χαρίζει ζωή και γονιμότητα. Γλυπτική αναπαράσταση του θεού Κετζαλκόατλ και δώδεκα κεφαλές φτερωτών φιδιών κοσμούν τις δύο πλευρές της ανηφορικής κλίμακας του ναού.

    Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα ελάχιστα γνωρίζαμε για όλα αυτά αλλά τα τελευτία χρόνια οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να βρουν τους μεταφυσικούς σκοπούς που ξεκάθαρα εξυπηρετούσε η πόλη. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ένα τούνελ 1800 ετών και μήκους 120 μέτρων που οδηγούσε σε υπόγειες αίθουσες και ταφικά μνημεία, 15 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, κάτω από την αρχαία πολιτεία. 

   Ακόμη οι αρχαιολόγοι δεν έχουν καταφέρει να προχωρήσουν πολύ αλλά το ερώτημα που τους απασχολεί είναι ένα: Εάν, όπως διέδιδαν οι Αζτέκοι όταν κληρονόμησαν την πόλη, στην Τεοτιουακάν οι άνθρωποι είδαν τους Θεούς, τότε τι μπορεί να υπάρχει εκεί κάτω;;;

   Το σίγουρο είναι ότι η πόλη αποτελούσε μια ρέπλικα του Πάνω Κόσμου, οποτε λογικά κάτω από την γη θα βρίσκεται μια ενδιαφέρουσα αναπαράσταση του
Κάτω Κόσμου.

  Σε κάθε περίπωση η πόλη αυτή είναι ένα μέρος που σίγουρα αξίζει να επισκεφτεί κανείς κατά την διάρκεια της  ζωής του...

Πηγή